<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
اینکه چرا پلیس در کنترل این افراد قانون شکن که تعداد بسیار معدود و مشخصی از جوانان متعلق به خانواده های ثروتمند هستند، توفیق لازم را نداشته است، جای تامل دارد.
اکسیژن – دکتر سید علیرضا عظیمی - احتمالا تا کنون شاهد خودروهای گرانقیمتی بوده اید که در خیابانهای تهران به ویژه خیابانهای شمال شهر با سر و صدای کر کننده و سرعتهای بالا مشغول تردد و به عبارت بهتر" دور دور" زدن می باشند. خودروهایی با رانندگی مردان جوان یا میانسالی که معمولا سر و وضع و پوشش متفاوتی دارند و حس برتری طلبی از ظاهر، رفتار و رانندگی آنها مشخص است.
هر روز هفته خصوصا پنج شنبه و جمعه شبها بزرگراهها و بلوارهای شمال تهران از قبیل چمران، صدر، کاوه، ارتش، اندرزگو، پاسداران و ... جولانگاه این شبروهای مالدار است که به تنهایی یا در گروههای دو، سه و چهار خودرویی مشغول تفریح، مسابقه، رو کم کنی و البته ایجاد مزاحمت برای شهروندان هستند.
معمولا از حوالی غروب سر و کله شان پیدا می شود و تا حدود ساعت 3 و 4 بامداد مشغول چرخش و گردش هستند. اگرایستهای بازرسی پلیس یا بسیج در محل حاضر باشند، آهسته می روند و می آیند و رانندگی خارج از عقلانیت و نعره های موتورهای خودروهایشان را آشکار نمی کنند اما به محض رفتن نیروهای انتظامی عملیات مردم آزاری آغاز می شود.
در ساعات پر ترافیک، دلمشغولی شان رژه پر تفرعن با خودرو در خیابان، فخر فروشی به دیگران، جلب توجه با صدای بلند ضبط صوت، عربده کشیدن، گاز دادن های درجا و آویزان شدن از پنجره ها و پنجره سقفی خودرو، دعوا و کتک کاری با یکدیگر و تخلفاتی مانند عبور از روی جداول وسط بلوار و سر به سر گذاشتن با خودروهایی است که توسط زنان و دختران رانندگی می شوند.
اما در ساعات پایانی شب (حدود 12 شب به بعد) با خلوت شدن خیابان دیوانه بازی و جنون سرعت به اوج می رسد. حالا وقت آن است که مسابقه بدهند تا معلوم شود خودرو کدامشان قویتر و سریعتر است! دریچه های اگزوزها با فرمان رانندگان باز می شوند، پدالهای گاز تا ته فشرده می شوند، زوزه موتورهای خودروها بلند شده چنان بالا می رود که حتی پنجره های دوجداره ساختمانها قابل به باز داشتن آنها نیست. افرادی که خواب هستند با وحشت از خواب می پرند و آدم می تواند لرزش پرده گوشش را کاملا حس کند!
مزاحمتهای این عزیز کرده های بعضا آقا زاده خود شامل طیف وسیعی از تخلفات است. از نقض قوانین رانندگی، ایجاد راهبندان، تولید استرس در سایر رانندگان وعابران پیاده گرفته تا استعمال الکل ومواد مخدر و محرک، درگیری و ضرب و شتم یکدیگر، تولید صداهای آزار دهنده از موتور و ترمز خودروهای چند صد میلیونی، آلوده تر کردن هوای آلوده تهران و ایجاد مزاحمت برای بانوان راننده و پیاده.
ساعات حضور اینان نشان از آن دارد که اشتغال به درس یا کار جدی ندارند چرا که از اوائل شب تا اوائل صبح روز بعد مشغول دور دور هستند . بنابر این احتمالا در روز به خواب و استراحت مشغولند و با غروب آفتاب سر حال و پر انرژی به خیابان می آیند تا خود را برای مسابقات 12 شب به بعد گرم کنند. حال اگر مردم بیچاره از صبح زود بیدار شده به سر کار و مدرسه و دانشگاه رفته و می خواهند در نیمه شب سر به بالین بگذارند ولی از صدای خودروهای این اراذل که از صدای یک کامین ده تن هم بیشتر است خواب ندارند، دیگر مشکل خودشان است! آقایان از یکصد میلیون تا پنج میلیارد تومان پول داده اند خودرو خریده اند که در خیابانهای خلوت شب تا صبح مسابقه بدهند و تخته گاز بروند!
بر اساس اظهارات پلیس 110 هر شب مواردی از تماس تلفنی و شکایت شهروندان از این مزاحمان شبانه در سامانه 110 ثبت می شود که گاهی منجر به اعزام گشتهای پلیس می شود اما متاسفانه پلیس تا کنون در حل این معضل موفق نبوده است. به علاوه ساکنان و کسبه اطرف بزرگراهها و بلوارهای فوق الذکر، اعضای شوراها و شورایاری محلات، اعضای بسیج محلات و کلانتریهای مناطق مذکور کاملا در جریان این معضل شهری هستند.
حتی گزارشهایی از برخورد مستقیم اهالی محلات با این متخلفان وجود دارد. از درگیری فیزیکی مردم به جان آمده از مزاحمتها با رانندگان و سرنشینان این خودروها تا پرتاب سنگ و اشیاء دیگر به سوی خودروهای مذکور از بالای ساختمانهای مشرف به خیابان.
اینکه چرا پلیس در کنترل این افراد که تعداد بسیار معدود و مشخصی از جوانان متعلق به خانواده های ثروتمند هستند توفیق لازم را نداشته است، جای تامل دارد. در این راستاعلل مختلفی را می توان برای این ناکامی حدس زد:
- ممکن است پلیس اجازه برخورد جدی با این عزیزکرده ها را نداشته باشد.
- ممکن است کنترل این مزاحمان و رفع آزار آنها از اولویتهای امنیتی پلیس تهران نباشد و ضرورت جلوگیری از آلودگی صوتی و تشدید ترافیک و آلودگی هوای حاصل از دور دور بازی آنان برای پلیس مشخص و تبیین نشده باشد.
- ممکن است پلیس، نیروی انسانی و تجهیزات کافی برای کنترل دائم خیابانها و بزرگراههای شهر را نداشته باشد.
- ممکن است متخلفان مذکور بعضی نیروهای پلیس را تطمیع نمایند و به اصطلاح خودشان جریمه شان را نقدی و حضوری بپردازند.
- ممکن است برخورد پلیس با ایشان درست و کامل باشد اما در دادگاه ها جریمه موثری علیه ایشان اعمال نگردد. خصوصا آنکه دارای ثروت خانوادگی و وکیل و خانواده و دوستان ذی نفوذ هستند.
در این زمینه در زمستان سال 92 گفت وگویی با یکی از نیروهای بسیج منطقه یک شهر تهران که سرپرست گروه ایست بازرسی یکی از بلوارهای منطقه بود داشتیم که در پایان این گفتار تقدیم می گردد: سرپرست این گروه که حدودا سی و چند ساله، مسلح به تفنگ و دارای رفتار و بیان متین و پخته ای بود، همان طور که مراقب فعالیت افراد گروهش بود و مرتبا به آنها تذکر می داد که وظایف شان را با دقت و ملاحظه بیشتر انجام دهند، به سوالات ما پاسخ گفت.
ممکن است درباره وظایف تان در این ایست بازرسی توضیح بدهید.
بله.همان طور که می بینید ما معمولا در ساعات عصرگاهی تا نیمه شب برای رفع مزاحمت، بد حجابی، و جلوگیری از راه بندان ناشی از دور دور زدن برخی از شهروندان بی ملاحظه اینجا هستیم.
درست است. ما که خود ساکن این منطقه هستیم شاهدیم که در هنگام حضور شما ترافیک قفل شده این بلوار روان می شود و توقفهای غیر مجاز و دوبله خودروها، دعوا ودرگیری جوانان راننده و مزاحمت ترافیکی و صوتی آنها کاهش می یابد.
بله. اما خود ما نسبت به کاری که انجام می دهیم رضایت کامل نداریم و فکر می کنیم تاثیر لازم را ندارد با این حال طبق فرمان مافوق انجام وظیفه می کنیم.
به چه دلیل این گونه فکر می کنید؟
به دلیل اینکه رفع چنین معضلاتی بیشتر نیازمند کار فرهنگی و آموزش است تا کار انتظامی و از طرف دیگر با متخلفانی که از جانب ما به کلانتری معرفی می شوند برخورد جدی صورت نمی گیرد.
اما کاملا مشخص است که در زمان حضور شما آرامش و امنیت بیشتری در خیابان برقرار است، آلودگی صوتی بسیار کمتر می شود، دور دور بازان که ترافیک را سنگین کرده بر آلودگی هوا اضافه می کنند محل را ترک می کنند و عابران پیاده مجبور نیستند هنگام عبور از عرض خیابان جانشان را کف دستشان بگیرند و از جلوی خودروهایی که با سرعت بیش از صد کیلومتر در ساعت در بلوار می تازند فرار کنند.
همین طور است. بعضی از مردم هم اینها را به ما می گویند و تشکر می کنند اما مشکل باید اساسی حل شود ما که در تمام شبانه روز نمی توانیم حضور فیزیکی داشته باشیم.
به نظر شما راه حل اساسی این مشکل چیست؟
اول از همه باید رسانه ها به مردم آموزش بدهند. باید مردم یاد بگیرند چطور به قانون احترام بگذارند، چطور رانندگی کنند، چطور خودشان را کنترل کنند تا با هم درگیر نشوند، چطور بچه ها و جوانانشان را نظارت کنند، چطور حجابشان را حفظ کنند تا نیازی به تذکر نیروهای انتظامی نباشد. والدین باید در دادن سوئیچ ماشین به جوانان یا خریدن خودرو برای آنها حساس باشند. بعد هم کل مجموعه یعنی همه دستگاهها و سازمانها باید برای حل این مشکلات کمک کنند.
رانندگی درست را ما نمی توانیم آموزش بدهیم.این کار صدا و سیما و آموزشگاههای رانندگی است یا مثلا این خودروهای گران قیمت خارجی 2014 و 2013 که شما می بینید و می گویید صدای آزار دهنده تولید می کنند، اینها امکان تولید صداهای گوشخراش ازهمان کارخانه سازنده رویشان نصب شده. چرا گمرک اجازه می دهد این ماشینها اصلا وارد کشور شوند؟ چرا این تجهیزات را از روی این خودروها باز نمی کنند؟ مگر نمی دانند که این ماشینها این مشکل را دارند و مورد سوء استفاده قرارمی گیرند و اعصاب مردم را در سطح شهر خرد می کنند و خواب و آرامش را از مردم می گیرند؟
گفتید با متخفان باز داشت و معرفی شده به کلانتری برخورد نمی شود. منظورتان چیست؟
یعنی اینکه ما امروز یک جوانی را به خاطر رانندگی خطرناک یا حتی جرائم سنگین مثل حمل مواد مخدر دستگیر می کنیم و تحویل می دهیم و ماشینش را هم می فرستیم پارکینگ، فردا می بینیم همان آدم با یک ماشین مدل بالای دیگر افتاده توی خیابان و مشغول تخلفات روز قبل است. متوقفش می کنیم. می پرسیم: چطور تو دوباره توی خیابانی؟ می گوید: هیچی، پول دادم آمدم بیرون! آنقدر ما اینها را گرفته ایم و دوباره و سه باره جلبشان کرده ایم که هم آنها ما را کاملا می شناسند هم ما آنها را . اما تخلف و مشکل سر جایش مانده و رفتارها درست نشده.
شاید وثیقه گذاشته تا روز دادگاه فرا برسد؟
نمی دانم. شاید ، شاید هم نه ! اما می دانم با این افراد که دارای وضع مالی خوب هستند و از خانواده هایی هستند که نفوذ و ارتباطات دارند، این گونه نمی شود برخورد کرد. اینها را با این جریمه های کم رانندگی و خواباندن ماشین و این جور کارها نمی توان اصلاح کرد. کسی که خودرو یک میلیارد تومانی سوار است از جریمه صدهزار تومانی ترسی ندارد. اینها هر کدامشان چند تا خودرو دارند. دوتایشان را هم بفرستی پارکینگ با سومی می آیند بیرون. اگر کسی را هم زیر بگیرند و بکشند نگرانی ندارند. خیلی راحت می گویند: بابامان دیه اش را می دهد! این چیزها است که ما را دلسرد می کند. ما سختی و خطرات کارمان را تحمل می کنیم، در این هوای آلوده ساعتها توی خیابان دود می خوریم، برخوردهای نا مناسب شهروندان را با خودمان می بینیم تا امنیت و آرامش مردم را فراهم کنیم. نتیجه اش ولی آن که باید باشد نیست.
به حمل مواد مخدر اشاره کردید. بعضا می بینیم که این رانندگان کنترل مناسبی بر خودرو ندارند و حتی شاهد تصادفهای شدید آنها با جداول و گارد ریلها هستیم. در یک مورد خودرو شاسی بلندی را در همین بلوار دیدیم که می خواست از روی جدول جدا کننده دو مسیر عبور کند و کفش گیر کرد و حدود یک ساعتی طول کشید تا با کمک رهگذران خودرو آزاد شد. اما در شرایطی که مسیر مقابل خلوت بود و مشکلی برای تردد وجود نداشت، راننده آن 50 متر جلوتر دوباره اقدام به عبور از روی جدول نمود که البته این بار موفق شد. به نظر می رسد این افراد رفتارهای غیر عقلانی و نا متعادلی دارند که از یک فرد معمولی بعید است. آیا این رفتارها می تواند ناشی از مصرف مواد روانگردان باشد؟
بله. ما در مواردی مشاهده می کنیم که راننده الکل مصرف کرده مست است یا از داخل خودرو مواد و قرصهای روانگردان پیدا می کنیم. همه اینها در رانندگی خطرناک و ایجاد مزاحمت و درگیری و تصادفات نقش دارند. راننده اگر در شرایط متعادل باشد حتما خیلی از تخلفات را انجام نمی دهد. ما از دیدن اینکه جوانهای کشورمان اینطور گرفتار این محصولات و فساد هستند واقعا ناراحت می شویم ولی کار زیادی از دستمان ساخته نیست. خصوصا دیدن این موارد از زنان و دختران خیلی دردآور است و با فرهنگ کشور ما هیج جور قابل تحمل نیست.
به نظر شما آیا نصب دوربینهای سرعت سنج و دوربینهای ثبت عبور از چراغ قرمز می تواند در کاهش این تخلفات موثر باشد؟
بله. این مورد وظیفه شهرداری است و باید انجام شود ولی کافی نیست. این خودروهای جدید حتی در سرعتهای کم مثلا زیر 30 کیلومتر در ساعت هم صدای ناهنجار و غیر استاندارد تولید می کنند یا آن جوان هایی که در پیک ترافیک عصرگاهی ماشین هایشان را کنار هم وسط بلوار نگه می دارند و عرض بلوار را مسدود می کنند تا جلویشان تا مسافت چند صد متری خالی شود، به این منظور که در این فاصله به وجود آمده بتوانند تیک آف کنند و مسابقه بدهند در حالی که چند صد خودرو پشت سرشان گرفتار و متوقف شده اند با این روشها قابل کنترل نیستند.
از شما ممنونم که به سوالات پاسخ دادید و برایتان آرزوی سلامت و موفقیت دارم.
من هم متشکرم. خدا نگهدار
عکس : آکا ایران
تاریخ انتشار : 23 اردیبهشت 1393
مطالب مرتبط :
"دور دور" عامل آلودگی هوا و آلودگی صوتی
آلودگی صوتی کمتر از آلودگی هوا نیست
کدام مناطق تهران بیشترین آلودگی صوتی را دارند؟
نظرات شما عزیزان:
سلام . با تشکر از مطالب با ارزش تون. من 35 سال هست که ساکن حوالی بلوار اندرزگو یا پگاه سابق هستم که متاسفانه به دلیل مزاحمتهای نیمه شب افراد محدود و کاملا مشخصی صبرمان به سر آمده ولی با تمام تماسهایی که با مرکز 110 و 197 داشتیم مشکلاتمان حل نشده .
مشکلات عمده ای که از نوشتنش هم شرم داریم به طور مثال از ادرار کردن این ارازل به دیوار ساختمانها و اتومبیلهای ساکنان محل چه در ساعت روشنایی و چه تاریکی هوا به شکلی که حتی ابایی از رد شدن زن و بچه مردم محل هم ندارند گرفته تا حرکات بسیار کثیفی که خصوصا در حوالی کوچه های منتهی به امیرشکلات انجام می دهند. به نظر من طبق نظر دوست عزیزمان کم لطفی ماموران انتظامی برای جلوگیری از مزاحمتهای نیمه های شب این تعداد محدود باعث آزرده شدن اهالی محل، بیمار شدن کودکانمان در اثر نداشتن خواب آرام شبانه و نا امن شدن رانندگی در ساعات پایانی مخصوصا برای همسران و خواهرانمان شده است.
در انتها فکر کنم که خودمان با هماهنگی با تمامی همسایه ها از کوچه طالقانی.حسینی.پوریا.هاشمی تا وطن پور و....با در اطلاع قرار دادن نیروی انتظامی یک بار برای همیشه به طور قاطع در برابرشان دراییم و این معضل را از بین ببریم .با تشکر .یا علی
پاسخ: سلام هم محل گرامی. نظرتان درست است. تقریبا همه ساکنان بلوار اندرزگو و نیروی انتظامی و بسیج منطقه و شهرداری و کسبه محل از معضلات بلوار اطلاع دارند. با این وجود ظاهرا به دلیل اعمال نفوذ خانواده های ثروتمند متخلفان، حاشیه امنیتی برای آنها ایجاد شده است تا با خیال راحت به انجام انواع تخلفات رانندگی، مزاحمت برای مردم، ایجاد آلودگی صوتی و ترافیک سنگین، مصرف مواد روانگردان، دعوا و زد خورد فردی یا جمعی و ... بپردازند. به نظر می رسد علاوه بر شکایت بردن به پلیس لازم است از سایر روشها برای مبارزه با این متخلفان استفاده کنیم. روشهایی مانند رسانه ای کردن مشکلات بلوار اندرزگو، گرفتن فیلم و عکس از افراد و خودروهای متخلف و ارائه آنها به مراجع ذی صلاح، اعمال محدودیت های ترافیکی بیشتر با کمک پلیس راهنمایی و شورای محل و شهرداری، نصب دوربینهای کنترل سرعت در بلوار، تعبیه سرعت گیرهای جدید در بلوار، کمک گرفتن از نظرات و همراهی همسایگان و اهل محل، نصب کیوسکهای پلیس در چند نقطه از طول بلوار، تهیه استشهاد محلی و شکایت کردن جمعی اهالی به دادگستری و سایر اقدامات بازدارنده متخلفان با همکاری جمعی ساکنان بلوار که قطعا موثر خواهد بود.
واقعا مردم آزارن. فقط تهران نیس همه جا این جوریه.